کد مطلب:109126 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
[صفحه 215] خطبه الارسال ستایش خدائی را سزا است كه بلند است از مانند بودن او به آفریده شدگان غالبست بر گفتار وصف كنندگان (كسی نمی تواند او را وصف نماید) پیداست به واسطه شگفتیهای تدبیر او برای نظركنندگان پنهان است به سبب بزرگی ارجمندی او از اندیشه گمان برندگان دانا است بدون كسب كردن و بدون افزون شدن و بدون علم استفاده كردن از كسی اندازه كننده است تمامی امور را بدون اندیشه كردن و بدون خطور خاطری آن خدائیكه نمی پوشاند او را تاریكیها و روشنی نمی جوید به نورها و نمی یابد او را شب و جاری نمی شود بر او روز نیست دریافتن او به دیده ها و نه دانستن او به خبر دادن كسی [صفحه 215] فرستاد او را با روشنائی و پیش داشت او را در برگزیدن پس به هم بست به وسیله او گشادگیها را و شكست داد به وسیله او غلبه جوینده را و رام گردانید به وسیله او دشواری را آسان نمود به وسیله او.... دشواری را تا دور ساخت گمراهی را از راست و چپ پروردگارا به راستی تو انس گیرنده ترین انس گیرندگانی برای دوستانت و حاضرترین آنها هستی به كفایت كردن برای توكل كنندگان بر تو مشاهده می كنی آنها را در باطنهایشان و با خبر می شوی بر آنان در دلهایشان و می دانی مقدار بینائیهای آنان را باطنهای آنها برای تو ظاهر است و دلهای ایشان به سوی تو نگران و حسرت كشیده است اگر به وحشت اندازد آنها را بی كسی مونس می باشد آنها را یاد كردن تو و اگر ریخته شود بر آنان مصیبتها پناه برند به سوی امان خواستن از تو از جهت علم به اینكه مهارهای كارها در دست توست و وقوع آنها از قضا و قدر توست پروردگارا اگر عاجز شوم از سئوال كردنم یا سرگردان بمانم از حاجت خواستنم رهنمائی كن مرا بر مصلحتهای من و بگیر دل مرا به سوی مواضع رستگاریم پس نیست این.... ناشناخته از راهنمائیهای تو و نه نو از كفایتهای تو پروردگارا برسان مرا بر بخشش تو و مرسان مرا بر عدالت خو د
صفحه 215، 215.